AL KOOPER-M. BLOOMFIELD-ST. STILLS: SUPER SESSION
To Μάη του '68 ο Al Kooper,που είχε μόλις αποχωρίσει από το συγκρότημα των Blood Sweat &Tears, έκλεισε ένα στούντιο για 2 ημέρες και κάλεσε τον κιθαρίστα, Μike Bloomfield με τον οποίον είχαν συνεργαστεί στο κλασικό πλέον δίσκο του Bob Dylan 61highway reviseted και στην ιστορική συναυλία στο Newport το 1965,όπου ο Dylan έπαιξε με ηλεκτρική κιθάρα με αποτέλεσμα να γιουχαιστεί από το φανατικό φολκ κοινό, μα ταυτόχρονα να μείνει στην ιστορία σαν μια από της στιγμές που άλλαξαν την μουσική. Ο Bloomfield,μέλος τότε των Electric Flag και πρώτο όνομα στην σκηνή του ηλ. μπλουζ, πήρε μαζί του και τον εκπληκτικό μπασίστα Harvey Brooks επίσης μέλος των Electric Flag και συναντήθηκαν στο στούντιο με τον Kooper και τον session ντράμερ Eddie "Fast" Hoh.Την πρώτη μέρα έπαιξαν ορχηστρικά κομμάτια πάνω σε μπλούζ μοτίβα και ένα jazz κομμάτι το "His Holy Modal Majesty",
αφιερωμένο στον John Coltrane , πρωτοπόρο της modal jazz.
Την δεύτερη μέρα ο Bloomfield δεν ήρθε στο στούντιο και ο Kooper αναγκάστηκε να βρεί τον κιθαρίστα Steven Stills μέλος ακόμα των Buffalo Springfield. Mαζί έπαιξαν εκτός των άλλων και μια διασκευή του τραγουδιού του Donovan ,Season of the witch,
που την θεωρώ αξεπέραστη.
Το αποτέλεσμα των ηχογραφήσεων αποτυπώθηκε σε ενα δίσκο
με τον τίτλο SUPER SESSION
Θεωρώ οτι η πενταετία '64-'69 είναι από τις πιό παραγωγικές και ποιοτικές χρονιές για την μουσική. Εκείνη την εποχή έβγαιναν συνεχώς πολύ ποιοτικοί δίσκοι και ο συγκεκριμένος είναι κατά τη γνώμη μου από τους κορυφαίους.
Αναρτώ αυτή την δισκάρα κόντρα στις τσιρίδες των "εθνοπατέρων" που βγαίνουν σε όλα τα μέσα χαλώντας τον ψυχισμό και την αισθητική μας.
 |
| AL KOOPER-MIKE BLOOMFIELD |
To Μάη του '68 ο Al Kooper,που είχε μόλις αποχωρίσει από το συγκρότημα των Blood Sweat &Tears, έκλεισε ένα στούντιο για 2 ημέρες και κάλεσε τον κιθαρίστα, Μike Bloomfield με τον οποίον είχαν συνεργαστεί στο κλασικό πλέον δίσκο του Bob Dylan 61highway reviseted και στην ιστορική συναυλία στο Newport το 1965,όπου ο Dylan έπαιξε με ηλεκτρική κιθάρα με αποτέλεσμα να γιουχαιστεί από το φανατικό φολκ κοινό, μα ταυτόχρονα να μείνει στην ιστορία σαν μια από της στιγμές που άλλαξαν την μουσική. Ο Bloomfield,μέλος τότε των Electric Flag και πρώτο όνομα στην σκηνή του ηλ. μπλουζ, πήρε μαζί του και τον εκπληκτικό μπασίστα Harvey Brooks επίσης μέλος των Electric Flag και συναντήθηκαν στο στούντιο με τον Kooper και τον session ντράμερ Eddie "Fast" Hoh.Την πρώτη μέρα έπαιξαν ορχηστρικά κομμάτια πάνω σε μπλούζ μοτίβα και ένα jazz κομμάτι το "His Holy Modal Majesty",
αφιερωμένο στον John Coltrane , πρωτοπόρο της modal jazz.
Την δεύτερη μέρα ο Bloomfield δεν ήρθε στο στούντιο και ο Kooper αναγκάστηκε να βρεί τον κιθαρίστα Steven Stills μέλος ακόμα των Buffalo Springfield. Mαζί έπαιξαν εκτός των άλλων και μια διασκευή του τραγουδιού του Donovan ,Season of the witch,
που την θεωρώ αξεπέραστη.
Το αποτέλεσμα των ηχογραφήσεων αποτυπώθηκε σε ενα δίσκο
με τον τίτλο SUPER SESSION
Θεωρώ οτι η πενταετία '64-'69 είναι από τις πιό παραγωγικές και ποιοτικές χρονιές για την μουσική. Εκείνη την εποχή έβγαιναν συνεχώς πολύ ποιοτικοί δίσκοι και ο συγκεκριμένος είναι κατά τη γνώμη μου από τους κορυφαίους.
Αναρτώ αυτή την δισκάρα κόντρα στις τσιρίδες των "εθνοπατέρων" που βγαίνουν σε όλα τα μέσα χαλώντας τον ψυχισμό και την αισθητική μας.
Modal jazz is jazz that uses musical modes rather than chord progressions as a harmonicframework. Originating in the late 1950s and 1960s, modal jazz is epitomized by Miles Davis's "Milestones" (1958), Kind of Blue (1959), and John Coltrane's classic quartet from 1960–64.[2] Other important performers include Woody Shaw, Bill Evans, Herbie Hancock, Wayne Shorter, McCoy Tyner, Larry Young, Pharoah Sanders, Joe Henderson,Chick Corea and Bobby Hutcherson.[2] Though the term comes from the use of thepitches of particular modes (or scales) in the creation of solos, modal jazz compositions oraccompaniments may only or additionally make use of the following techniques:[2][not in citation given]
- slow-moving harmonic rhythm, where single chords may last four to sixteen or more measures
- pedal points[3] and drones
- absent or suppressed standard functional chord progressions
- quartal harmonies or melodies
- polytonality
πηγη wikipedia
Υ.Γ. Τα πνευστά μπήκαν αργότερα απ΄τον Al Kooper και δεν συμπεριλαμβάνονταν στην αρχική ηχογράφηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου