ΣΟΥΦΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

ΕΝΑ ΕΡΩΤΙΚΟ ΕΠΟΣ

ΝΙΖΑΜΙ

"Εσύ είσαι ο λόγος που αργοπεθαίνω,

μα όσο ζω,

τόσο περισσότερο σε θέλω, τόσο σε συγχωρώ.

Εσύ είσαι ο ήλιος κι εγώ είμαι τ'άστρο της νύχτας:

ανάτειλες και χάθηκε το λιγοστό μου φως.

Φθονούν οι φλόγες των κεριών

το φέγγος της ματιάς σου.

Ανθίζουν τα τριαντάφυλλα μονάχα στ' όνομά σου.

Να ζω μακριά σου, αδύνατο!

Και μέχρι να πεθάνω,

τον έρωτα, την πίστη μου τραγούδι μου θα κάνω.

Βασανισμένος, στόχος στα χτυπήματά σου μένω:

και σαν πεθάνω, το αίμα μου θα'ναι για σε χυμένο."

«Κάθε ψυχή είναι μια αστραπή, γεννιέται για να λάμψει μια στιγμή κι ύστερα σβήνει για πάντα. Σε αυτόν τον κόσμο τα πάντα έχουν προορισμό να πεθάνουν. Τίποτα δεν γίνεται για να διαρκέσει. Αν όμως πεθάνεις πριν πεθάνεις, αποστρέφοντας το πρόσωπό σου από αυτόν τον κόσμο και από τη διπρόσωπη, σαν του Ιανού, μορφή του, θα κατακτήσεις την ανώτατη σωτηρία της αιώνιας ζωής. Στο χέρι σου είναι: εσύ είσαι το πεπρωμένο σου και ό,τι είναι ή θα είναι βρίσκεται μέσα σου. Και στο τέλος το καλό θα ενωθεί με το καλό και το κακό με το κακό.»

Σήμερα θα ασχοληθώ με την ποίηση των Σούφι(http://istoria.gr/nov01/3.htm),και το πιο γνωστό ερωτικό ποίημα της Ανατολής,που ένα ελάχιστο απόσπασμά του διαβάσατε παραπάνω. Πρόκειται για την  « Ιστορία της Λεϊλά και του Μανζούν» ,ένα ποίημα 8000 στοίχων που το έγραψε κατά παραγγελία του ηγεμόνα  Σιρβανσάχ ο Πέρσης ποιητής Νιζαμί το 1188 μ.Χ.

Το επικό αυτό ποίημα είναι βασισμένο σε ένα αραβικό λαϊκό παραμύθι: το παμπάλαιο παραμύθι του Μεζνούν," του τρελαμένου από έρωτα ποιητή " και της Λεϊλά, της φημισμένης καλλονής της ερήμου.
Από τη χαραυγή του Ισλάμ, ο μύθος της Λεϊλά και του Μεζνούν ήταν και παραμένει δημοφιλές θέμα για τα ερωτικά τραγούδια, σονέτα και ωδές των βεδουίνων της Αραβίας.

Δίχως άλλο, γράφοντας το Λεϊλά και Μεζνούν, ο Νιζαμί χρησιμοποιεί όλο το υλικό - γραπτά κείμενα και προφορική παράδοση - που μπόρεσε να βρει. Διατήρησε τη βεδουίνικη ατμόσφαιρα του αρχικού παραμυθιού ενώ, ταυτόχρονα, τοποθετεί την ιστορία στον πιο πολιτισμένο περσικό κόσμο, ομορφαίνοντας την με τα πλούσια χρώματα και τις εικόνες της μητρικής του γλώσσας και λογοτεχνικής παράδοσης. Ο Νιζαμί, πράγματι, δημιούργησε κάτι το εξαιρετικό για τον προστάτη του, τον Σιρβανσάχ. Αυτή η εντυπωσιακή πρωτοτυπία έγκειται στην επιδέξια ψυχολογική απεικόνιση των περίπλοκων αισθημάτων του ανθρώπου, όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με τον "έρωτα που δεν γνωρίζει νόμους".

Η Ελληνική έκδοση του ποιήματος,Εκδόσεις Κονιδάρη

Έρχεται σύντομα...