ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΠΑΔΙ ΤΩΝ ΦΟΒΙΣΜΕΝΩΝ

     Παραμονή της επετείου του ΟΧΙ και αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω για ήρωες και ηρωικές πράξεις τιμώντας τη μνήμη των παππούδων μας  που αντιστάθηκαν και πολέμησαν ενάντια στη τελειότερη πολεμική μηχανή της εποχής. Η καθυστέρηση που είχαν οι ναζί στην Ελλάδα ήταν ,κατά τους ιστορικούς, η αιτία να χάσουν τον πόλεμο.Φαίνεται ότι αυτό δεν μας το συγχώρησαν ποτέ. Δεν θα ήθελα όμως να κάνω άλλη αναφορά για τους παππούδες μας. 
    Άλλωστε θα φροντίσουν άλλοι ,οι πλέον ακατάλληλοι , να μιλήσουν για αυτούς  σε πανηγυρικούς λόγους, προσβάλλοντας τη μνήμη τους.

    Αντί λοιπόν να παραθέσω κάποια ιστορικά γεγονότα του τότε, θα προτιμήσω να μιλήσω για το σήμερα και για κάποιους ανθρώπους που αφού  ξεπέρασαν το φόβο και τη μοιρολατρία κατάφεραν να ξεχωρίσουν από το κοπάδι και να παλέψουν πραγματικά για τη ζωή τους και την αξιοπρέπεια τους. Στις συνθήκες του οικονομικού πολέμου  που ζούμε η πράξη αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ως ηρωική.

    Οι άνθρωποι για τους οποίους θα σας μιλήσω και θα γνωρίσετε μέσα από ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ3 είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που εξωτερικά δεν έχουν κάποιο αξιοπρόσεκτο χαρακτηριστικό. Είναι όμως άνθρωποι που πίστεψαν στη συλλογικότητα παραμέρισαν το εγώ, έγινα εμείς και αυτοδιαχειρίζονται το εργοστάσιο όπου δούλευαν και έκλεισε με την κρίση. Είναι το πρώτο και μοναδικό προς το παρόν εργοστάσιο στην Ελλάδα που οι εργαζόμενοι –άνεργοι το επαναλειτούργησαν αναλαμβάνοντας τη διοίκηση, την παραγωγή και την οικονομική διαχείριση. Πρόκειται για τους πρώην εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ.

    Τι προσπάθεια αυτών των ανθρώπων την καταδίκασε αντί να τη στηρίξει... το ΚΚΕ.( Δείτε εδώ: http://www.koutipandoras.gr/article/122957/pas-mi-kke-varvaros-o-perissos-kata-toy-aytodiaheirizomenoy-ergostasioy-tis-viome) το βίντεο αφαιρέθηκε. Ο λόγος προφανής.

   Στα 2,5 χρόνια λειτουργίας οι εργάτες –βιομήχανοι και  καπιταλιστές- (χαρακτηρισμός του ΚΚΕ σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο) έχουν βρεθεί αρκετές φορές στις αίθουσες των δικαστηρίων και πάντα τα καταφέρνουν.

Μια καθοριστική ημερομηνία για την συνέχιση της πορείας του εργοστασίου είναι η 26^η Νοεμβρίου όπου στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης διενεργείται πλειστηριασμός  για την εκποίηση του οικοπέδου.

Το κείμενο που ακολουθεί και αναφέρει το ιστορικό της προσπάθειας και είναι μέρος ενός άρθρου του pressenza.com

Ολόκληρο το άρθρο εδώ:

http://www.pressenza.com/el/2015/10/to-elliniko-ergostasio-pou-antistekete-xoris-afentika-paragontas-oikologika-sapoynia/

«Ανυπακοή στους νόμους της αγοράς

Η ιστορία μας θα μπορούσε να έχει την ίδια κατάληξη με τόσες άλλες στην Ελλάδα των τελευταίων χρόνων. Μια εταιρία (στην περίπτωσή μας η Filgeram-Johnson, μητρική της ΒΙΟ.ΜΕ) αποφασίζει να κατεβάσει τα ρολά και να μην καταβάλλει τα δεδουλευμένα των περίπου πενήντα εργαζομένων που απασχολούνταν εκείνη τη στιγμή στο εργοστάσιο. Μόνο που αυτοί οι συγκεκριμένοι αποφάσισαν να μην υπακούσουν στους νόμους της αγοράς. Επί ένα ολόκληρο χρόνο τριάντα περίπου συνδικαλιστές εργάτες καταλαμβάνουν το εργοστάσιο για να εμποδίσουν τους ιδιοκτήτες να σηκώσουν τα μηχανήματα. Τον πρώτο χρόνο, καταφέρνουν να επιβιώσουν με το πενιχρό επίδομα ανεργίας που λαμβάνουν. Στη συνέχεια, και καθώς ο αγώνας τους αρχίζει να διαδίδεται από τα ΜΜΕ, αυξάνεται και η στήριξη, αρχικά η τοπική και μετά η διεθνής, που βοηθά στην κάλυψη των οικονομικών και βιοτικών αναγκών των εργαζομένων. Ως αποτέλεσμα μιας σειράς γενικών συνελεύσεων, οι εργαζόμενοι και οι υποστηρικτές τους αποφασίζουν να αναβιώσουν την παραγωγή. Αλλά στη θέση της παραγωγής κόλλας για πλακάκια, στην οποία ειδικευόταν προηγουμένως το εργοστάσιο, επιλέγουν την παραγωγή φυτικών σαπουνιών και άλλων προϊόντων για το σπίτι. Αυτή η οικολογική στροφή ήταν κάθε άλλο παρά προφανής, ειδικά στην Ελλάδα όπου η σχετική ευαισθησία δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ επέλεξαν να γίνουν οικολόγοι σπρωγμένοι από την ανάγκη και το ρεαλισμό. 

"Ξέραμε πως δε θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε την ίδια γραμμή παραγωγής, επειδή είχαμε λίγα χρήματα, και τα μηχανήματα είναι ακριβά και οι πρώτες ύλες εισαγόμενες. Έτσι ψάξαμε να βρούμε φτηνές πρώτες ύλες που υπάρχουν στη χώρα μας. Κι εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε πολύ λάδι!", μας λέει η Τίνα, που εργάζεται εδώ από την αρχή της νέας φάσης παραγωγής. 

"Και, φυσικά, είχαμε και την τοπική στήριξη που μας έπεισε να κάνουμε μια καινούρια αρχή στον τομέα των οικολογικών προϊόντων που είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες πώλησης στα δίκτυα των οπαδών αυτού του τρόπου ζωής."»

Το ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ 3 για τη ΒΙΟ.ΜΕ.:

https://youtu.be/WT1p0RrKQtk